Αθήνα 30 – 10 – 2018
Α.Π. : 178
ΠΡΟΣ: 1) Τον Υπουργό Υγείας κο Α. Ξανθό
2) Τον Αν. Υπουργό Υγείας κο Π. Πολάκη
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Πρόεδρο ΕΟΠΥΥ κο Σ. Μπερσίμη
ΘΕΜΑ: Η υποχρέωση φύλαξης των φυσικών παραστατικών (παραπεμπτικά) από τους παρόχους
Κοι Υπουργοί
Στον Ν. 4549/14-6-18 άρθ. 33 που αφορά την «ψηφιακή υποβολή δικαιολογητικών», αναφέρεται η υποχρέωση του παρόχου της ασφαλούς τήρησης του φυσικού αρχείου επί 10ετία και μάλιστα ορίζεται και υπεύθυνος γι’ αυτό, ο οποίος υπάγεται στο άρθρο 13 του Ποινικού Κώδικα !!!
Κοι Υπουργοί
Η νομοθέτηση μιάς τέτοιας διαδικασίας (που έχει ήδη προκαλέσει την δίκαιη αγανάκτηση των γιατρών μελών μας) έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με την νομική και δημοσιονομική πρακτική αλλά και με την απλή κοινή λογική για τους εξής λόγους:
1) Το φυσικό παραστατικό,- το παραπεμπτικό στην προκειμένη περίπτωση - στην ουσία είναι:
αφ’ ενός μεν -> μία εντολή του ΕΟΠΥΥ που παραλαμβάνει ο ασθενής και την προσκομίζει στον
εκτελεστή πάροχο (εργαστήριο), προκειμένου να εκτελέσει τις αναγραφόμενες
διαγνωστικές εξετάσεις,
αφ’ ετέρου δε -> μία διατακτική την οποία την οποία καταθέτει ο πάροχος στον ΕΟΠΥΥ
προκειμένου να αποζημιωθεί από αυτόν για τις εξετάσεις που εκτέλεσε κατ’
εντολή του.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν ο έχων την απαίτηση αποζημίωσης, να αποζημιώνεται μεν, αλλά ταυτόχρονα να παρακρατεί ο ίδιος προς φύλαξη την εντολή πληρωμής του και όχι αυτός που τον πληρώνει…
Δηλαδή ο ΕΟΠΥΥ παραδίδει την υποχρέωση του να διαφυλάττει τα αποδεικτικά στοιχεία πληρωμής σε αυτούς τους οποίους πληρώνει…
2) Από πρακτικής άποψης οι πάροχοι υποχρεούνται (επί ποινή), να εξασφαλίσουν με επιπλέον κόστος αποθηκευτικούς χώρους για την διαφύλαξη των φυσικών παραστατικών.
Πρόκειται για μία υποχρέωση που δεν είναι δική τους, που δεν προβλέπεται από καμία σύμβαση και που τους επιβαρύνει και οικονομικά και τεχνικά.
Ένα κλασσικό εργαστήριο που καταθέτει μία κούτα με παραπεμπτικά ανά μήνα, σε 10 χρόνια θα πρέπει να επιβαρυνθεί με την εξεύρεση αποθηκευτικού χώρου για λογαριασμό του ΕΟΠΥΥ, για τουλάχιστον 120 κούτες. Πόσο μάλλον ένα μεγάλο εργαστήριο ή αλυσίδα με πολύ μεγαλύτερο όγκο δουλειάς.
3) Στην περίπτωση που ένα εργαστήριο διακόψει τις εργασίες του ( πχ λόγω θανάτου, συνταξιοδότησης, μετακόμισης στο εξωτερικό, συγχώνευσης, πώλησης, αλλαγής της νομικής μορφής κλπ):
Τι θα απογίνουν τα φυσικά παραστατικά;
Που θα αποθηκευτούν;
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη φύλαξής τους;
4) Αυτοακυρώνεται από τον ίδιο τον Νόμο ο στόχος της ψηφιοποίησης και της άυλης εκτέλεσης των παραπεμπτικών (που είναι η απλοποίηση των διαδικασιών), την στιγμή που διατηρεί και την υποχρέωση συλλογής και διατήρησης επιπλέον και των φυσικών χάρτινων παραστατικών.
Δηλαδή στην ήδη υπάρχουσα γραφειοκρατική διαδικασία προσθέτει αντί να αντικαταστήσει άλλη μία, την ψηφιακή.
5) Επιβαρύνει το φυσικό περιβάλλον με την ανάγκη έκδοσης εκατομμυρίων φύλλων χαρτιού Α4, και την λόγω αυτής ανάγκη χρήσης τόνων ξυλείας και καταστροφής δασών.
6) Η φύλαξη σε αποθηκευτικούς χώρους των χάρτινων φυσικών παραστατικών επί 10ετία,
δεν εγγυάται επ’ ουδενί και την ακεραιότητα τους από ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Ο κίνδυνος καταστροφής των χαρτιών από απρόβλεπτους παράγοντες όπως πυρκαγιά, πλημύρα, έντονη υγρασία, τρωκτικά, έντομα κλπ είναι πολύ μεγαλύτερος από τον κίνδυνο αποθήκευσής των σε ηλεκτρονική μορφή.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Καλούμε τους Υπουργούς Υγείας, να τροποποιήσουν το άρθρο 33 του Ν.4549/14-6-18, έτσι ώστε να μην απαιτείται πλέον η έκδοση και φύλαξη χάρτινων φυσικών παραστατικών, αλλά η εκτέλεση των εντολών να γίνεται αποκλειστικά άυλα μέσω ψηφιοποιημένων παραστατικών.
Τα δε ψηφιοποιημένα παραστατικά να αποθηκεύονται ηλεκτρονικά με ευθύνη του ΕΟΠΥΥ στους υπολογιστές του, με όλους τους προβλεπόμενους κανόνες ασφαλείας, απ’ όπου να ανασύρονται και να εκτυπώνονται όποτε το απαιτεί η οποιαδήποτε ελέγχουσα Αρχή.
Με τιμή
Για το ΔΣ
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Θ. Χατζηπαναγιώτου Σ. Κραμποβίτης